Tajemnice kuchni wielkiopolskiej

Kuchnia wielkopolska kojarzona jest głównie z ziemniakami, zwanymi pyrami. Ma to związek,iż w tym regionie powstało najwięcej przepisów z wykorzystaniem ziemniaków. Pyry już w XVIII wieku trafiły najpierw do ludności wiejskiej w Wielkopolsce, a następnie na Litwę. Dopiero jedna w XIX wieku stały się naprawdę popularne.
Badania archeologiczne pokazały, iż na tych terenach już w starożytności popularne były jeczmien, proso i pszenica. w XI wieku do dań zaczęto dodawać ogórki, dynię, czosnek, a tagze kapustę, marchew czy buraki. Nie bez znaczenia na kształt kuchni wielkopolskiej miał podział na zabór rosyjski i pruski oraz róznice miedzy terenami kaliskimi a pozostałym regionem. Struktura gospodarcza i demograficzna była również istotna. Ludność zamieszkiwała większości male miejscowości, pielęgnując przy tym kulturę chłopską i mieszczańska. Już w 1280 w Poznaniu powstała pierwsza źeź cechwa. W XIX wieku ludność wiejska miała nadwyżki i zaczęto sprzedawać produkty na zewnątrz, co podniosło jakość życia. Pojawiło się wiele nowości kulinarnych Wraz z pojawieniem się ludności kresowej po drugiej wojnie swiatowej wprowadzono wile ciekawych dań, które traktoiwane sa jako ozdoby swiatecznych stołów.
Charakterystyczna potrawą wielkopolską są slepe ryby. Podstawę kuchni stanowią jednak pyry i dania z nich przyrządzone, takie jak: sztaplarki, skubanki, szatre kluski. Wielkopolska słynie również ze wspaniałych serów, które wszczepili wielkoplanom Holendrzy(olendrzy). Nie wątpliwym atutem sa również kiełbasy takie jak: rowicka, polska wedzona czy biała parzona. Wsród popularnych zup króluje czernina oraz siemieniucha. W cukiernictwie króluje rogal Marciński. Popularne sa również anduty kaliskir oraz auflauf( omlet ucierany z cukrem i owocami, zapiekany).
Cukiernicze skarby Wielkopolski:
1) andruty kaliskie: lekko słodkie, kruche krążki o nieregularnych kształtach. Historia tego deseru wiąże się z pewnym parkiem założonym w XIX wieku w Kaliszu. Bowiem sprzedawano w nim właśnie andruty kaliskie. Po II wojnie światowej mimo nie przychylności władz nadal sprzedawane były w parku w Kaliszu.
2) rogale Marcińskie: piecze się z okazji święta 11 listopada. Niezwykły smak zawdzięczają białemu makowi, ciastu drożdżowemu oraz bakaliom. Pierwsze zmianki pochodzą z XIX wieku.
Cukiernicze skarby lubuskiego:
1)Strudel: ten pyszny zawijany deser powstał w XIX wieku. Przepis pochodzi ze wschodnich Karpat. Strudle piekło się z okazji ważnych uroczystości oraz świat.
2) lubuskie pierniki: tradycja wypiekania pierników sięga kilku pokoleń wstecz. Tradycja opiera się na wypiekaniu chleba z dodatkiem miodu. Pierniki w okolicach Jeleniej Góry podawano z okazji świat Bożego Narodzenia.
Źródło:
http://www.minrol.gov.pl/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Lista-produktow-tradycyjnych/woj.-lubuskie
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rogal_%C5%9Bwi%C4%99tomarci%C5%84ski
http://www.minrol.gov.pl/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Lista-produktow-tradycyjnych/woj.-wielkopolskie
„Polska kuchnia regionalna”, s.40-43.